Home

Zijn bijnaam is waggie(2^e 24/7) Jeroen ken ik vanaf dat ik 8 jaar was. Hij speelde toen bij mijn oudste zus in het team en was destijds het grootste talent van de club. Tien jaar later heeft hij die verwachtingen meer dan waargemaakt door al een aantal jaartjes op 3-niveau te tennissen.
Jeroen zijn sterkste punt is zijn mentaliteit. Daar weet hij regelmatig zijn potten mee binnen te slepen. Zijn hoogtepunten zijn: hij is 2 keer clubkampioen van United Service geworden. En als captain heeft hij in 2007 zijn team naar het kampioenschap geleid in de derde klasse landelijk heren en ze doen nu goed mee in de 2e klasse. Net zoals Jeroen, weet ik ook nog de eerste keer dat we een balletje gingen slaan drie jaar geleden. Het was best bijzonder omdat Jeroen in die tijd al een 3 was en ik nog een 6. Hij was een van die spelers waar ik als jongen van 13 jaar naar keek en hoopte ooit zo goed te worden. We zijn daarna vaak en hard gaan trainen en ik ben voor een groot deel door Jeroen in die tijd vooruit gegaan. We zijn dan ook goede vrienden geworden en gaan regelmatig met elkaar om buiten de baan. Niet geheel onbelangrijk als je meer dan 31.5 uur met elkaar op de baan moet staan. Ik kan Jeroen op tennisgebied niet zo veel leren, misschien dat ik hem wel ooit nog wat kan bijbrengen wat goeie muziek is! Daar zijn we het nog niet helemaal over eens.
Jeroen en ik hebben ook nog een aantal keer samen gedubbeld en we zijn nog steeds ongeslagen. De eerste keer dat je met iemand dubbelt is meestal een beetje onwennig, maar wij speelden juist allebei onze beste dubbel ooit! Die partij zal ik niet snel vergeten, want wat ging dat lekker.
Ik ben blij dat ik Jeroen ken, sowieso als vriend en als tennismaat. Maar ook omdat ik denk dat ik dit record alleen met hem zou kunnen verbreken. Er zijn er maar weinig die zoveel passie en doorzettingsvermogen hebben als hij.

Serge ken ik al vele jaren. We zijn allebei opgegroeid bij T.C. de Kooistee. Via mijn broer Nick ben ik op een gegeven moment met Serge gaan tennissen. Ik weet nog precies hoe het ging, ik was toentertijd toch al op 3-niveau actief en Serge kwam net kijken eigenlijk. Maar ik ging, met een natuurlijke dosis arrogantie een oefenpotje spelen en werd de eerste 4 á 5 games naar alle kanten van de baan gestuurd door die kleine pikkebaas. Gelukkig voor mijn ego wist ik die set toen nog wel te winnen, maar sindsdien zouden Serge en ik nog heel erg veel setjes spelen. Het was duidelijk: Wij zijn gewoon helemaal verslaafd aan tennis!! Niet voor niets kreeg Serge kort daarna de bijnaam 24/7, samen met zijn andere bijnamen Search, Search & Destroy is het niet moeilijk om op te merken dat deze jongen een ijzeren wil en inzet tentoon weet te spreiden, die alom gerespecteerd wordt.
Maar behalve eenzelfde passie kunnen we het ook gewoon heel goed met elkaar vinden. Zowel op de tennisbaan als in onze vrije tijd kunnen we lekker met elkaar ouwehoeren over mooie dames en natuurlijk over tennis: van de bespanning van Pete Sampras tot de benen van Sharapova! Ongeveer dagelijks of soms meerdere keren per dag stonden wij te bikkelen op de tennisbaan, wat Serege (en ik natuurlijk ook) geen windeieren heeft gelegd. Hij tennist nu op 4-niveau, zowel in de enkel als dubbel. In de vele toernooien die hij speelt is hij in de regio beroemd en soms wel berucht geworden door zijn tenniskwaliteiten. En op een of andere manier weten wij bij het vrijspelen het uiterste van elkaar te eisen en te bereiken. Het is dan voor mij ook geen kwestie of, maar wanneer Serge doorbreekt als 3-speler. Hoogtepunt was een knappe 3-setter tegen Roger Versteeg, een grote naam binnen het 3-circuit in de regio.
Een aantal maanden geleden, ik gok dat het ergens in december was, zaten we in het clubhuis van T.C. de Kooistee en hadden we het natuurlijk weer over tennis en een stukje dat we gelezen hadden in Tennismagazine over een wereldduur record tennis. Wat begon als een grap werd al snel menens. “Let’s do it!” ‘Ik zie de problemen gewoon niet’ volgde direct en zo was de eerste stap gezet. Enkele maanden later werd het concreter en met een plan van aanpak stapten we naar het bestuur van T.C. de Kooistee dat zeer enthousiast het evenement wilde bekleden en organiseren.